Η ιστορία της FC Barcelona - MORE THAN A CLUB

FC Barcelona History


Νοέμβριος του 1899 και ο Joan Gamper ιδρύει την FC Barcelona, ​​μαζί με έντεκα άλλους ενθουσιώδεις του ποδοσφαίρου. Ένα παιχνίδι που την εποχή αυτή δεν είναι ακόμα ιδιαίτερα δημοφιλές στη χώρα. Στις 29 Νοεμβρίου 1899 οι ενδιαφερόμενοι συγκεντρώνονται στο Γυμνάσιο Σόλε και ιδρύουν την ομάδα που πήρε το όνομα της πόλης. Στη συνάντηση εκείνη επελέγησαν και τα χρώματα της Μπαρτσελόνα, το μπλε και το γκρενά, που ήταν τα χρώματα της ελβετικής Βασιλείας (FC Basel), της ομάδας που υποστήριζε ο Gamper. Εξ ου και το προσωνύμιο μπλαουγκράνα, με το οποίο είναι γνωστή η Μπαρτσελόνα. 
        
Ποιος να φανταζόταν τότε το πώς θα εξελισσόταν αυτή η πρωτοβουλία. Με περισσότερα από 100 χρόνια ιστορίας η Barcelona έχει καθιερωθεί σαν κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό αθλητικό σωματείο, μετατρέποντας το σλόγκαν της «more than a club» σε μια πραγματικότητα.
Η Barça έχει γίνει, για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ένα σύμβολο της ταυτότητάς τους, και όχι μόνο σε αθλητική βάση και έννοια, αλλά και ως προς την κοινωνία, την πολιτική και τον πολιτισμό. Σε όλες τις δύσκολες εποχές, η Barça ήταν το πρότυπο που αντιπροσώπευε την Καταλονία και την επιθυμία των κατοίκων της Καταλονίας για ελευθερία, ένα σύμβολο που συνέχισε να συνδέεται στενά με την ιδιοσυγκρασία του Club και των μελών του μέχρι σήμερα. Για την Ισπανία, η Barça θεωρείται μια ανοιχτή και δημοκρατική λέσχη. Και σε παγκόσμιο όμως επίπεδο, η Barça ταυτίζεται με την έννοια της «Φροντίδας στον άνθρωπο» και ιδιαίτερα των παιδιών. Στις 14 Ιουλίου του 2006, ο σύλλογος ανακοινώνει μια πενταετή συμφωνία με τη UNICEF, η οποία περιλαμβάνει το λογότυπο με τη UNICEF στις φανέλες του. Η συμφωνία είναι ο σύλλογος να δωρίσει 1,5 εκατομμύρια € ετησίως στη UNICEF μέσω του Ιδρύματος Μπαρτσελόνα (Fundación FC Barcelona).
          
Για έναν ολόκληρο αιώνα, η Barcelona έχει περάσει από στιγμές δόξας και πόνου, περιόδους λαμπρότητας και άλλες λιγότερο επιτυχημένες, επικές νίκες και ταπεινωτικές ήττες. Αλλά όλες αυτές οι διαφορετικές στιγμές βοήθησαν να οριστεί η προσωπικότητα μιας λέσχης που, λόγω της ιδιόμορφης φύσης της, θεωρείται μοναδική στον κόσμο.
        
Στα πρώτα χρόνια (1899-1922), από την ίδρυση του συλλόγου μέχρι την κατασκευή του γηπέδου του Les Corts, η Barça ήταν μια λέσχη που έπρεπε να διακριθεί από όλες τις άλλες ποδοσφαιρικές ομάδες στη Βαρκελώνη, σε τέτοιο σημείο που να καταφέρει να ταυτιστεί με την πόλη εξολοκλήρου. Η Barça σύντομα γίνεται ο κορυφαίος σύλλογος στην Καταλονία και συνδέεται με την όλο και αυξανόμενη αίσθηση της εθνικής ταυτότητας της Καταλονίας.
Από το 1925, με το ισπανικό καθεστώς, ξεκινάνε τα προβλήματα για την ομάδα όπου φίλαθλοι γιουχάρουν τον ισπανικό εθνικό ύμνο σε έναν αγώνα. Τότε ο δικτάτορας Miguel Primo de Rivera, καθαιρεί από την προεδρία τον Gamper και αποκλείει την ομάδα για έξι μήνες, θέλοντας έτσι να τιμωρήσει τους επαναστάτες της Καταλονίας και τους οπαδούς της Μπαρτσελόνα που εξεγέρθηκαν εναντίον του. 
                              
Το κυνηγητό από τη χούντα για την αγαπημένη ομάδα του Ελβετού Gamper, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τα οποία επιδεινώνονται με το κραχ του 1929, τον οδηγεί στη μοιραία απόφαση. Αυτοκτονεί. Η ομάδα του όμως πεισμώνει και συνεχίζει να τον δικαιώνει, παίρνοντας 5 Καταλονικά πρωταθλήματα μέχρι και το 1936.
                          
Στο σημείο αυτό ξεκινάει ο ισπανικός εμφύλιος, με τους Καταλονούς να τάσσονται στο πλευρό των Δημοκρατικών. Ο Josep Sunyol, πρόεδρος της Μπαρτσελόνα και μέλος του αυτόνομου καταλονικού κοινοβουλίου, υποβάλλεται σε φάλαγγα και εκτελείται από τους εθνικιστές του στρατηγού Φράνκο. Ποδοσφαιριστές του συλλόγου αλλά και άλλων συλλόγων (Athletic Bilbao) δολοφονούνται ως εχθροί του καθεστώτος και τα γραφεία των συνδέσμων δέχονται διαρκώς βομβιστικές επιθέσεις.
Με την επικράτηση του Φράνκο το 1939 αρχίζουν τα μαύρα χρόνια για την Μπαρτσελόνα, καθώς ο δικτάτορας πριμοδοτεί σκανδαλωδώς την αγαπημένη του Ρεάλ Μαδρίτης, που αποτελεί το σύμβολο της ενωμένης Ισπανίας, σε αντίθεση με την Μπαρτσελόνα, που αντιπροσωπεύει τις αποσχιστικές τάσεις της Καταλονίας. Η Μπαρτσελόνα τότε εξαναγκάζεται να αφαιρέσει την καταλονική σημαία από το σήμα της και να ισπανοποιήσει το όνομά της σε Club de Futbol Barcelona. Όμως, το γήπεδό της παραμένει ένα από τα λίγα μέρη, που μπορεί ο κόσμος να μιλήσει ελεύθερα τα καταλονικά.
Χαρακτηριστικό είναι και το επεισόδιο του 1943. Στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου Ισπανίας η Μπαρτσελόνα κερδίζει τη Ρεάλ με 3-0. Στον επαναληπτικό της Μαδρίτης οι παίκτες της δέχονται στα αποδυτήρια την επίσκεψη ενός υψηλόβαθμου αξιωματούχου του Φράνκο, ο οποίος τους υπενθυμίζει ότι «παίζουν ποδόσφαιρο χάρις στη μεγαλοψυχία του καθεστώτος». Οι ποδοσφαιριστές της Μπάρτσα πανικοβάλλονται και χάνουν με κατεβασμένα τα χέρια 11-1.
                             
Παρά τη δύσκολη πολιτική κατάσταση, η ομάδα σηκώνει κεφάλι και πετυχαίνει αξιόλογες διακρίσεις τη δεκαετία του '40 και του '50. Το 1954 η ομάδα μετακομίζει στο Camp Nou και το 1958 έχει και την πρώτη της ευρωπαϊκή διάκριση με την κατάκτηση του Κυπέλλου Εκθέσεων (Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ).
                            
Το 1978 είναι μια σημαδιακή χρονιά για την Μπαρτσελόνα. Στην προεδρία του συλλόγου εξελέγη ο Josep Nunez, που υπόσχεται να κάνει την Μπαρτσελόνα παγκόσμια δύναμη και οικονομικά αυτάρκη. Το 2000, παραδίδει την προεδρία στον Joan Gaspart, έχοντας πετύχει και τους δύο στόχους του. Η Μπαρτσελόνα με 7 πρωταθλήματα, 7 Κύπελλα, 5 σούπερ κύπελλα Ισπανίας, 1 Τσάμπιονς Λιγκ, 3 Κύπελλα Κυπελλούχων και 2 Ευρωπαϊκά Σουπερ - Καπ είναι η ομάδα που ονειρεύονταν οι οπαδοί της.
                                           
Σήμερα αποτελεί το φόβητρο των αντιπάλων της και έναν οικονομικό γίγαντα του ποδοσφαίρου, με πάνω από 150.000 εγγεγραμμένα μέλη, που εκλέγουν τον πρόεδρο του συλλόγου και 1.782 λέσχες φίλων της σε όλο τον κόσμο.

Σχόλια

Συνολικές προβολές σελίδας