Δε χωρά αμφισβήτηση ότι οι
παιδικες παραστασεις έχουν πολύ μεγάλη συμβολή στη νοητική ανάπτυξη των παιδιών, καθώς απλά και μόνο με την παροχή ενός σεναρίου τα παιδιά ωθούνται προς τη μάθηση πέραν των παραδοσιακών μεθόδων. Μέσω της διαδικασίας της απομνημόνευσης των φράσεων των ρόλων που τους αντιστοιχούν, τα παιδιά κάνουν εξάσκηση στη σύνταξη κειμένου, αλλά και να διαβάζουν με συναίσθημα. Αντιλαμβάνονται το γραπτό λόγο, κάνουν εξάσκηση στην εκφραστική γλώσσα του σώματος, και λαμβάνουν επίσης υπόψιν το κοινό τους. Κομβικό παράγοντας που συντελείται θετικά είναι επίσης και το πώς επηρεάζεται η ενσυναίσθηση των παιδιών μέσω αυτού, καθώς, από τη στιγμή που καλούνται να αποδώσουν ένα ρόλο ο οποίος δεν είναι ο εαυτός τους, μπαίνουν στη θέση του αντίστοιχου ρόλου και καλούνται να τον κατανοήσουν. Παράλληλη συμβολή αποτελεί η ανάπτυξη της αυτοπεποίθησής τους, η υπέρβαση του πιθανού τους φόβου να μιλούν μπροστά σε κοινό, αλλά και η αποδοχή της εποικοδομητικής κριτικής. Και το κυριότερο, όλ’ αυτά παρέχονται μέσω μιας ψυχαγωγικής διαδικασίας.
Για όλους τους παραπάνω λόγους βοηθάει να έχετε στο νου σας ότι οι παιδικες παραστασεις δεν είναι απλά κείμενα ή απλά απόδοση ρόλων, αλλά μέθοδος ώστε τα παιδιά να μαθαίνουν να επικοινωνούν και μέσα από τα συναισθήματά τους. Συμβάλλει στη δημιουργικότητά τους και στην ανάπτυξη των συναισθημάτων τους ανεξάρτητα από το αν γίνεται ενεργά, μέσω της συμμετοχής τους σε παραστάσεις, ή μέσω της παρακολούθησης μιας παράστασης.
Πηγή Εικόνας: https://www.flickr.com/photos/bdnegin/1470004269/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου